Aile ve İş Arasındaki Denge

Bireysel danışman, Aile ve İlişki Danışmanı, Eğitim koçu

D. İpek Başer

20 Haziran 2025

Hayat, biz farkına varmadan hızla akıp giderken, bir yanda sabahları telaşla gidilen işler, diğer yanda akşamları yüzü gülsün diye uğraştığımız sevdiklerimiz… Zamanın yetmediğinden şikâyet ederken, belki de asıl mesele neye ne kadar yer verdiğimizdir. 

İş hayatı, modern insanın kimliğinin büyük bir parçası haline geldi. Kartvizitlerdeki unvanlar, ofislerde geçirilen saatler, bitmeyen toplantılar ve yetişmesi gereken raporlar... Oysa aynı insan, akşam olduğunda evine döndüğünde bir çocuğun gözünde "anne", "baba", bir eşin kalbinde "yoldaş", yaşlanan anne babanın gözünde hâlâ "evlat" tır. İşte tam da bu noktada, hayatın iki büyük sorumluluğu çarpışır: Aile ve iş. 

Birçok insan, bu iki sorumluluğu aynı anda taşımanın ağırlığı altında ezilir. Kimisi işiyle o kadar meşguldür ki çocuğunun ilk kelimesini duyamaz. Kimisi evine ekmek götürebilmek uğruna kendini kaybeder, hayallerinden uzaklaşır. Kimisi ise ailesiyle vakit geçirmenin huzuruna kapılıp işinden vazgeçer. Oysa denge, vazgeçmekte değil, dengeyi aramaya cesaret etmekte saklıdır. 

Denge kurmak, her gün evden çıkarken çocuğunun gözlerine bakıp “birazdan geleceğim” diyebilmektir. İş yerinde yoğun bir gün geçirse bile akşam yemeğinde bir sohbete yer açabilmektir. Belki kısa ama kaliteli bir zaman ayırmak, saatlerce birlikte olmaktan daha değerlidir. 

İşin gerektirdikleri elbette hafife alınamaz; hayatın maddi yönü, kariyer hedefleri, sorumluluklar… Ama unutulmamalıdır ki insan, sadece çalışan bir varlık değil; aynı zamanda seven, hisseden ve ilişkiler kuran bir varlıktır. Aile ise bu ilişkilerin en sıcak, en gerçek adresidir. 

Denge, bir terazidir aslında. Bir kefesinde geçim derdi, öteki kefesinde sevdiklerimizin gülümsemesi. Bazen biri ağır basar, bazen diğeri. Önemli olan o terazinin tamamen bozulmasına izin vermemek; çünkü hayat, sadece çalışarak ya da sadece severek değil, ikisini bir arada yaşayarak anlam kazanır.