Gölgem Duvara Yansıdığında Varlığımı Hatırlarım

Aile Danışmanı

Zeynep Özdemir

30 Ağustos 2025

Bugün sizlere ailede duygusal ihmale dikkat çekmek üzere bir yazı yazmak istedim.

Günümüzde ve geçmişte aslında ailelerin çoğunda bilerek ya da bilmeyerek bu ihmale maruz bırakılanlar olmuştur aramızda.

Ailelerde anne ve babalar çocukların karnını doyurunca, üstünü giydirince, maddi ihtiyaçlarını karşılayınca her şeyin tamam olduğunu düşünürler. Ya duygusal ihtiyaçları? Bunlar çoğu ailede önemsenmez. Oysa ki en büyük doyumu insan oğlu duygusal yönden elde etmelidir.

Ailelerde çoğu çocuk evet o evdedir, o sofrada oturur aynı salataya kaşık daldırır aynı odada oturur belki aynı televizyondan aynı diziyi izler ama o kadar görünmezdir ki çoğu zaman kendi varlığının farkına dahi varamaz. Bu durumu şöyle bir söz ile sizlere aktarmak istedim: "Gölgem duvara yansıdığında varlığımı hatırlarım." Evet sevgili dostlar çoğu çocuk yalnızlığını duvardaki gölgesine sarılarak bastırır. Çünkü başını yaslamaya ihtiyacı olduğunda ne annesini ne de babasını yanında bulamaz.

Ailede uğranılan duygusal ihmal ileriki yaşantıda da yakasını bırakmaz maalesef ki. Hep içinde bir boşluk duygusu ile yaşar. Ne yaparsa yapsın o boşluk hissini dolduramaz. Ailesi tarafından o kadar yok sayılmıştır ki varlığını kanıtlamak için çabalar durur ömrü boyunca. Ve bu kişiler genelde koşullu sevgi gördükleri için hep bir şeyler verdikçe sevileceklerini düşünürler ve sürekli kendilerinden, sınırlarından ödünler verirler.

Evet sevgili anne ve babalar o duvara bir gölge yansıyacak ise bir ailenin gölgesi olsun olur mu? Anne ve babası ile gölge oyunu oynayan ve varlığı koşulsuz bir sevgi ile kabul görmüş bir çocuğun gölgesi olsun. Sevgiler.