Bitirilmemiş Her İş: Bizi Takip Eder.

Psikolojik Danışman

Berkay Uslu

06 Ağustos 2025

Bitirilmemiş işler ve çözümlenmemiş konular, zihnimizde sürekli bir yer kaplar. Psikolojik olarak, tamamlanmamış işler bizi huzursuz eder.

Bu “bitmemişlik hissi” bilişsel yükü arttırır ve ruh halini olumsuz etkiler. O yüzden işleri tamamlamak, sadece verimliliğimizi değil, aynı zamanda psikolojik sağlığımızı da güçlendirir.

Peki nedir bitirilmemiş işler?

Geride bıraktığımız, yaşamadığımız, yaşayamadığımız büsbütün duygularımızdır. Bu sevgilinizden ayrıldıktan sonra ağlamadığımız, acısını yaşamadığımız duygularınızdır. Ya da aile fertlerinden birisinin kaybı sonucunda ''ben güçlü kalmalıyım, ailemi korumalıyım'' düşüncesi ile birlikte yaşanmayan duygulardır.Yaşanmayan veya yaşanamayan her duygu aslında sizi bir yerden takip eder. Tamamlanmayan her iş, bitirilmeyen her iş sessizce büyür, içinizde bir yerlerde yaşamaya devam eder. Tamamlanmamış her iş, enerjimizin gizli hırsızlarıdır. Bilişsel olarak tamamlanmayan o işe o kadar enerji harcar ki birey kendisine verecek ne enerjisi kalır ne de gücü kalır. Kapatılmamış her dosya, farkında olmadan yük olur zihne.

Bitirilmemiş her şey bizden bir parça taşır. Yarım kalanlar, anlatılmayanlar, yazılmayan son cümleler, edilmeyen vedalar, tutulan gözyaşları...

Bunların hepsi bizden bir parça taşır ve belki en çok da ruhumuz onlarda kalır. Bu karmaşanın içinde kalan zihni ise ben nereye gidiyorum diyemez, çünkü insan anlamak için değil onu zorla unutmak için elinden geleni yapar. Çünkü o iç dünyasında barındırdığı bu ruh hali o kadar acı çeker ki artık ne maddi ne de manevi olarak acıyı taşıyamaz. Dolayısıyla birey onu unutmak içinden elinden gelen ne varsa yapar. 

Beden ve zihin birbirinden ayrı değildir; yaşanmamış her duygu bedende sessiz bir şekilde kendine yer açar. Belki omuzlarımızdaki ağırlık, belki sırtımızdaki gerginlik ya da hiçbir şekilde dinlenemeyen zihnimiz... Tüm bunlar aslında “tamamlanmamış” duyguların yankısıdır.

Yarımı tam etmek, anlatılmayanı anlatmak, yazılmayan son cümleleri yazmak, edilmeyen vedaları etmek, tutulan gözyaşlarını salıvermek...

Peki bundan sonra ne olur.

Duygular yaşadığında ruh aslında nefes alır. Tekrar kalbi atmaya başlar. Karanlık olan o odalar artık aydınlık gibi gelmeye başlar. Beden hafifler, Bastırılmış öfke dışa vurulduğunda kaslar gevşer, ağlanmamış gözyaşları aktığında nefes almak kolaylaşır. İç dünyasında biriken yükler hafifledikçe birey sadece zihinsel olarak değil, bedensel olarak da iyileşmeye başlar. Birey böylelikle kendi hayatına daha fazla odaklanabilir ve daha üretken olabilir. 

Psikolojik Danışman Berkay USLU