Terapide Gerçek Değişim Ne Zaman Başlar?

Psikolog

Neslihan Öztürk

12 Ekim 2025

“Bir gün terapi odasında, ‘Artık aynı şeyleri hissetmiyorum’ dediğinizde, değişim zaten başlamıştır. Ama o ana gelene kadar geçen süreç… işte asıl terapi odur.”

Birçok kişi terapiye “değişmek istiyorum” diyerek gelir. Daha az kaygı duymak, daha iyi ilişkiler kurmak, daha mutlu hissetmek ister. Ancak terapinin özü değişimi zorlamakta değil, farkındalığı uyandırmaktadır. Gerçek değişim, “Neden böyle hissediyorum?” sorusu ilk kez samimi şekilde sorulduğunda başlar.

O noktada kişi, yaşamındaki tekrar eden döngülerin farkına varır: sürekli aynı ilişkileri seçtiğini, aynı çatışmalarda sıkıştığını ya da başkalarının beklentilerini yaşadığını fark eder. Bu farkındalık çoğu zaman rahatsız edicidir çünkü “eski ben”in kabuğu çatlamaya başlar. Ama işte tam o noktada — değişimin ilk kıvılcımı doğar.

Terapide değişim bir anda gerçekleşmez. Zihin, yıllar boyunca oluşturduğu savunma mekanizmalarını kolay kolay bırakmaz. Kimi zaman danışan, “Ben hiç ilerlemiyorum gibi hissediyorum” der. Oysa içeride sessiz ama derin bir yeniden yapılanma sürmektedir. Bilinçaltı; bastırılmış duyguları, geçmiş travmaları ve öğrenilmiş tepkileri tek tek yeniden düzenler. Terapist bu süreçte bir “ayna” gibidir: yansıtır, aydınlatır ama yönlendirmez. Gerçek değişim, danışanın kendi iç pusulasını yeniden bulmasıyla gerçekleşir.

Terapide değişim genellikle üç aşamada ortaya çıkar:

Fark Etmek, Kabul Etmek ve Dönüştürmek.

İlk adım, duygunun farkına varmaktır. “Ben kaygılıyım” demek yerine “Kaygım bana ne anlatıyor?” diye sormak…

Sonra gelen kabul evresinde kişi artık duygusuyla savaşmaz. “Evet, şu anda böyle hissediyorum” diyebilmek bir kabullenme, hatta bir cesaret göstergesidir.

Ve son olarak dönüşüm gelir: farkındalığı eyleme dönüştürmek, artık aynı tepkileri vermemek, kendine yeni bir bakış açısı kazandırmak.

Bu üç aşama, terapi sürecinin görünmeyen ama en güçlü yapı taşlarıdır. Değişim genellikle sessiz, yavaş ve sabırlı bir biçimde ilerler.

Çoğu insan büyük bir “aydınlanma anı” bekler. Oysa gerçek değişim çoğu zaman fark edilmeden olur. Bir sabah eskisi kadar öfkelenmediğini fark edersin. Bir gün, sınırlarını daha yumuşak ama kararlı bir biçimde çizebildiğini... Ve o anda anlarsın:

“Artık aynı kişi değilim.”

Değişim, gösterişli bir sonuç değil; küçük, kararlı adımların toplamıdır. Terapide gerçek değişim, “artık dayanamayacağım” dediğin noktada değil, “kendime şefkat gösterebilirim” diyebildiğin anda başlar. Çünkü o an, geçmişin ağırlığını taşımaktan vazgeçip kendine yeniden bakmayı seçtiğin andır.